“Ölməmək üçün evdən qaçdım” – VİDEO - DƏHŞƏTLİ AİLƏ DRAMI

İki uşağı zorla əlindan alınan ananın fəryadı: “Məni döydülər, uşaqlarımı əlimdən aldılar, otağa salıb qapını da bağladılar. Səhərə kimi orda qaldım. Sonra da dedilər, çıx, get atanın evinə! Ərim qayınanamla birgə beş aydır, məni iki balamın üzünə həsrət qoyub. Mənə “dəli” adı qoyub övladlarımdan məhrum eləmək istəyirlər. İki balamla aylarla zirzəmidə qaldıq, heç kimbizimlə maraqlanmadı”. 

“Valideynlərim “üstümüzdə yüksən” deyə məni  güclə ərə verdilər”

Bunu News24.az-a Lerik rayonundan olan Nübar Salayeva ona qarşı amansız hərəkətlər edən həyat yoldaşı Nəzərov Fəqan haqqında danışarkən bildirib: “Məni 15 yaşımda bu adama məcburi veriblər. Ata-anama deyəndə ki, bu insanı sevmirəm, üzünü görmədən necə ərə gedim?! Dedilər, əsas bizik, təki üstümüzdə yük olmayasan. Azyaşlı olduğuma görə rəsmi nikahımız olmayıb. Sonradan desəm də, mənə nikah kəsmədilər. Yoldaşım dedi ki, onsuz da gec-tez səndən ayrılacam. Özün də bilirsən ki, səni istəmədən almışam. Bizi analarımız danışıb evləndiriblər. 

“Evə içkili gəlib məni də, uşaqları da döyürdü…”

2013-cü ildə ailə qurmuşam, 5 ilin gəlini olmuşam. Evlənənədən üç ay sonra mənə zülümlər başladı. Lerikdən Bakıya gəldik, yoldaşım hər gün içirdi, işləsə də, qazancını görmürdük, ailəsinə uşaqlarına baxmırdı, gecələr evə gəlmirdi. Kirayə pulunu verə bilmirdik deyə, ev yiyəsi üzümü danlayırdı. Hər gün evə içkili gəlirdi, məni vururdu, təhqir eləyirdi. Bu insan norkamandı. 
Uşaqları döyürdü. Deyəndə ki, vurma, qışqırırdı ki, öz uşağımdı, özüm bilərəm. Gələndə özünlə uşaq gətirməmisən ki… 
Məni döydülər, uşaqlarımı əlimdən aldılar, otağa salıb qapını da bağladılar. Səhərə kimi orda qaldım. Sonra da dedilər, çıx, get atanın evinə. 

“İki uşaqla zirzəmiyə sığındım”

Yanvarın 17-də sığınacağa müraciət etdim. Atam deyir ki, ataları necədirsə, uşaqları da elə olacaq. Kimin qapısını döydüm, dedilər, uşaqsız gəl. Deyirdilər, gələrsən, deyərlər, qohumları ayrilmalarına bais oldu. Küçənin ortasında uşaqlarla köməksiz qaldım. 
Atama zəng elədim ki, iki uşaqla küçədə qalmışam. Gəlin, bizi aparın. Atam “uşaq” sözünü eşidən kimi, dedi, yox, uşaqlarla gəlmə, onları ver atasına, özün gəl!
Axır məcbur olub, icra hakimiyyətinə müraciət etdim. Dedim, çöllərdə qalmışam. Yenə də kömək eləyən olmadı. Axır belə məsləhət verdilər ki, zirzəmiyə sığınım. Ata-anam, qohumlarım, heç narahat olmadılar ki, bu qız nə edir. Ancaq kim görürdüsə, kömək edirdi, çörək, su verirdi. Yay idi deyə dözə bilirdik, altımıza karton qoyub yatırdıq. Yay bitəndə, havalar soyudu, uşaqlar xəstələndi. Onda uşaqları bir saatlıq xalamgilə qoyub yenə atamın qapısına getdim. Dedim ki, uşaqlar xəstədi, indi kömək elə, söz verirəm, sonra siz deyənləri edəcəm.  Atam hər şeyə rəğmən yenə də, cavabında uşaqları atasına verməsəm, məni qəbul etməyəcəyini dedi. 

“Balalarımsiz həyatı istəmirəm”

Atamgil deyirdi, uşaqları ver, öz həyatını qur. Balalarımsız həyatı neyləyirəm mən?! Onlar olmasa mən niyə yaşayıram?! 
Sonra məhkəməyə verdilər, yalandan dedilər, guya kiməsə qoşulub qaçmışam, uşaqlarımdam imtina etmişəm. Mənə “dəli” adı qoyub analıq hüququndan məhrum eləmək istəyirlər.

“Yoldaşım üstümə bıçaq çəkdi”

Yoldaşım axırıncı davada üstümə bıçaq çəkdi. Qorxumdan evdən qaçdım, əgər ölsəydim, uşaqlarıma kim baxacaq? Sağ qalmalıyam ki, onlara görə mübarizə apara bilim. Ölməmək üçün evdən qaçdım. Uşaqlarım indi də Lerik rayonundadır, Həzi Aslanov küçəsi ev 13- də yaşayırlar.  Xalamgil rayonda yaşayır, deyirlər uşaqlar xəstədi, balalarımı döyürlər. Mən onlara tez bir zamanda qovuşmaq istəyirəm, onların həyatından çox narahatam. Orada yaşayan qonşular da mənə xəbər verirlər ki, uşaqlarımı döyürlər. Qayınanam da evdə uşaqları tək qoyub gedir, onlara qışqırır, uşaqlarım “ana” deyib, ağlayırlar. 

“Uşaqlarımı əlimdən almaq üçün mənə “dəli” adı qoyublar”

Məhkəmədə gah deyirlər dəliyəm, gah da dedilər pis yoldayam, uşaqlara baxa bilmərəm. Hazırda Xırdalanda iki uşağa baxıram. Dəli olan adama uşaq etibar edərlər?!  Mən heç bir xəstəxanada yatmamışam, Ruhi Əsəb Xəstəlikləri Dispanserində ümumiyyətlə olmamışam, amma bunlar məndən orda olub-olmamaq haqqında sənəd tələb edirlər”. 
N. Salayeva Binəqədi Rayon Məhkəməsinə müraciət etsə də, imtina edilib, bu səbəbdən də hazırda  Lerik Rayonu Məhkəməsinə yenidən iş açılması ilə bağlı müraciət edib: “Tək istəyim uşaqlarımın qaytarılmasıdır. O, qorxur ki, mən ondan aliment istəyərəm. Mən onun heç nəyini istəmirəm, uşaqlarımı versin, yetər. Deyir səni analıq hüququndan məhrum edəcəm. Mənə hədə-qorxu gəlir. Bir yerə çıxmağa da qorxuram. Çox xahiş edirəm, mənə kömək edin”.

Afaq Mirayiq 
Fərid Şabanov